موضوع : رویت صورت در آسمان
از کتاب “شگفتی های مهتاب”
به قلم عارف ربانی، هنرمند و نویسنده صاحبدل
یعقوب قمری شریف آبادی
سال 1342 بود و حدود دو سال از اتمام دوران خدمت سربازي ام مي گذشت و با وجود محروميت ها و مشکلات ناشی از فقر و نيز مسئوليت سرپرستي مادر و ديگر اعضای خانواده، همچنان با عشق و اميد فراوان به ورزش كشتي در باشگاه شهر ری ادامه مي دادم. روزي يكي از هم باشگاهي هايم که جوانی بسیار مؤمن و پرهیزکار بود، برايم تعريف كرد: «دیشب در خواب دیدم که صورت شما در آسمان به قدري بزرگ شده كه مردم همگي داشتند شما را تماشا مي كردند.»
من از خواب آن دوست ورزشکارم بسيار خوشحال شدم؛ چرا كه دو سه ساعت مانده به اذان صبح، خواب ديده بود و گمان کردم این خواب، برای من نویدی است که با وجود سختيها و مشكلات زندگی، من در آینده به واسطه قهرمانی در مسابقات جهاني، مشهور خواهم شد. اما غافل از رؤیایی بودم که خودم قبلاً در ایام سربازی مشاهده نموده و در پاسخ امام رضا(ع) که از من پرسیدند: «چه می خواهی؟»، گفته بودم: «خودتان بهتر می دانید.» و البته بعدها فهمیدم که آن بزرگوار به جای قهرمانی در ورزش کشتی، مقام قهرمانی در عرصه ولایت را به من عطا فرمودند.
و خدای رحمان را شاکرم که صورت این حقیر در آسمان ولایت برای عده بسیاری قابل رؤیت گردیده و در واقع، رؤیای صادقه آن جوان نیز تعبیر شد.